Spotkania, które prowadzi Duch

Jeśli nauczymy się rozpoznawać i podążać za Jego natchnieniem, nigdy nie będziemy mieć nudnego spotkania (Felicity Dale)
Wierzę, że wszyscy chcielibyśmy, żeby nasze spotkania i nabożeństwa były wypełnione prowadzeniem Ducha Świętego i Jego mocą. Warto przypomnieć sobie kilka spraw, które pomogą nam osiągnąć ten cel.

Wyluzuj. To nie jest przedstawienie. Kiedyś byliśmy przyzwyczajeni do oceniania spotkań w kościele na podstawie „jakości” nabożeństwa, jednak już wyrośliśmy z tego. Nasz kościół, teraz, jest codziennym życiem, stylem bycia 24/7; jesteśmy członkami
społeczności ludzi, których kochamy i dzielimy się z nimi tym co mamy. Nie oczekujemy, że spotkania będą wielkimi wydarzeniami, imprezami uzupełniającymi nasz brak relacji z Bogiem. Wyluzuj więc i ciesz się, cokolwiek Bóg czyni pośród nas.

Przyjdź dawać tyle samo co bierzesz. Nie chodzi o to, by kogokolwiek naciskać, to ma nam po prostu przypominać, że nie jesteśmy konsumentami na spotkaniach, oczekującymi, że ktoś „załatwi” u Boga doświadczenie albo zaopatrzenie dla nas. Jesteśmy częścią interakcyjnej społeczności. Przychodzimy przygotowani, na ile to możliwe, by dzielić się naszymi aktualnymi przeżyciami i darami duchowymi, by błogosławić i zachęcać innych.

Zatrzymaj się. Poświęć czas na nabożeństwie, by po prostu siedzieć i czekać na Ducha Świętego. To nauczy całą grupę praktycznego nasłuchiwania głosu Ducha Świętego.
Nowotestamentowy kościół nie tylko tworzył miejsce dla objawienia Bożego, był również centrum szkoleniowym języka Ducha Świętego. Ludzie w kościele nie tylko wielbili Boga, ale byli wyposażani do słuchania i kiedy już Go słuchali, byli w stanie dać coś, co mogło zbudować kogoś innego (Jack Deere)
Trzeba czasu, by to osiągnąć: zatrzymania, słuchania, pozwolenia ludziom na wyrażenie tego, co, jak wierzą, Duch Święty do nich mówi – to właśnie sprawia, że nasze spotkania stają się coraz bardziej otwarte na natchnienie Ducha Świętego.

Zwracaj uwagę na przebieg. „...albowiem Bóg nie jest Bogiem nieporządku, ale pokoju” (1 Kor. 14,33). Ten tekst naprawdę przemawia do wierzących, którzy spotykają się razem, a oznacza po prostu, że Jego prowadzenie ma swój naturalny, uporządkowany przebieg. Innymi słowy, jeśli Duch prowadzi w jakimś kierunku, skup się na tym właśnie kierunku i nie wtrącaj niczego, co do tego nie pasuje. Być może znajdzie się na to czas później.

Przygotuj się. Wielokrotnie Duch Święty poprowadzi kogoś lub nawet wszystkich biorących udział w spotkaniach na przygotowanie się na coś z wyprzedzeniem. Możecie porozmawiać o tym na koniec spotkania: „Jak myślicie, co Bóg chciałby, żebyśmy robili na następnym spotkaniu? Czy macie jakieś przeczucie, że Bóg chciałby nas przygotować na jakiś temat?”. Duch Święty działa w sposób przygotowany równie dobrze jak spontanicznie. Chcemy być gotowi na i takie, i takie Jego działanie.

Ryzykuj. Uczymy się tańczyć z kreatywnym Bogiem przygód! Możemy zrobić krok i próbować robić nowe rzeczy. Stoimy w bezpiecznym miejscu, możemy popełniać błędy, eksperymentować, uczyć się i próbować jeszcze raz. I kiedy tak uczymy się spotykać w grupach prowadzonych przez Ducha Świętego, stajemy się „żniwiarzami” – przygotowani, by zanieść ideę prostego kościoła i pełnej mocy obecności Boga do domów naszych sąsiadów, centrów handlowych i wiosek: zawsze i gdziekolwiek.

Roger Thoman